Ronald Oosterhof Logo

Ronald Oosterhof

In the 90s I studied at the Willem de Kooning Academy in Rotterdam. Next to my artwork and writings, I work in (mental) health care, and cultural crossovers as a social entrepreneur and consultant.

This web page is meant to show my writings and art works. Most of it is from the last two years. I update it irregularly. I am trying to connect my other accounts to it “as we speak” (may 24).

Moreover
Lopburi

There´s a lot of inspiring places in the world. I feel eternal gratitude to Lopburi, where I worked a lot. 

PORTFOLIO

All 1 tot 30 30 tot 91 91 tot 107 107 tot 117 117 tot 133 133 tot 149 149 tot 208
Scroll to Top

Works and Notes

De grafische interface

Soms is een verhaal sneller verzonnen dan opgeschreven. Er zijn ook veel verhalen die nooit opgeschreven worden. Er is een moment dat Neurolink realiseert dat al die verhalen via bluetooth netjes in posts geplaatst worden. Ook de verhalen waar je even niet bij kunt, worden met kop en staart op papier gezet. Je hoeft alleen nog maar de puntjes op de i te zetten.

Mijn leraar Nederlands voorspelde het al: de techneuten moeten ervoor zorgen dat wij kunnen genieten. Dat is een heldere opdracht. Het heeft al bij al toch even geduurd. Vooralsnog hebben de techneuten de wereld overgenomen, omdat hun opdracht zo belangrijk was. Maar er is vooruitgang geboekt. De grafische interface was een grote stap. AI is net zoiets.

Eerlijk gezegd begrijp ik niet dat ik het steeds over verhalen heb. Laten we erop vertrouwen dat het gaandeweg duidelijk wordt. Zie het als wat aantekeningen. Wat ik me bedenk trouwens, is dat je nu al leesbare versies van het werk van Vondel kunt laten schrijven, van dezelfde kwaliteit. Verschillende versies ook, voor verschillende doelgroepen. En zelfs op maat, voor één persoon.

We zullen ons er ooit nog over verbazen dat er ooit geniale schrijvers waren die het domste werk deden dat er bestaat. Een tekst redigeren, of een schrijfmachinelint vervangen.

Hoewel, heel vroeger deden schrijvers dat niet. In de oudheid schreven schrijvers sowieso niet. Een schrijver was een soort bouwvakker. Homerus was eindredacteur van de Homerus en de Ilias, en hij was blind, heb ik altijd begrepen. Dat laatste trouwens,dat hij blind was, klopt geloof ik niet. In de oudheid werden mensen die als geniaal beschouwd werden, altijd als blind afgebeeld. Waarom eigenlijk. Dat heeft me altijd logisch geleken, maar als ik er nu over nadenk.

Er zijn zoveel dingen die je zou willen weten, mocht je de wereld willen begrijpen. Grote, complexe dingen, maar ook heel simpele, kleine dingen. Zoals bijvoorbeeld waarom er vaak een gaatje zit in de oogbol van beelden uit de oudheid. Dat is voor de pupil, je kunt daar dan een klein glimmend stukje glas in plaatsen zodat de ogen gaan leven. Die stukjes glas zijn ergens verloren gegaan.

P.M. Rotterdam heeft geen gelukkige hand met het plaatsen van beelden.