Ronald Oosterhof Logo

Ronald Oosterhof

In the 90s I studied at the Willem de Kooning Academy in Rotterdam. Next to my artwork and writings, I work in (mental) health care, and cultural crossovers as a social entrepreneur and consultant.

This web page is meant to show my writings and art works. Most of it is from the last two years. I update it irregularly. I am trying to connect my other accounts to it “as we speak” (may 24).

Moreover
Lopburi

There´s a lot of inspiring places in the world. I feel eternal gratitude to Lopburi, where I worked a lot. 

PORTFOLIO

Scroll to Top

Works and Notes

Diabolik

Ooit had Europa zijn eigen manga. Trigië, Diabolik, en de wat zwaardere stripliteratuur, veel softporno en macabere strips, maar toch altijd herkenbaar archaìsch, het had deel aan het collectief onderbewuste, om het deftig te zeggen. Pop leeft, pop is unstoppable.

Unstoppable, dat is een verhaal apart (niet te lang mee wachten, het lijkt nu vanzelfsprekend, maar het gaat voorbij -het komt ook weer terug, heb vertrouwen.)

.Oja, die anecdote met Gabriël Garcia Marquez: het zou leuk zijn als hij teruggaat naar zijn bed and breakfast in Zweden. Het is echt een Zweedse "cabin". Erg cosy, hij zit in een stoel voor de kachel. Het zit lekker. Hij leegt de minibar.

En zinkt weg in gedachten. Hij zit daar met het boek dat hij gekregen heeft. Hij zinkt weg in mijmeringen. De Nobelprijs. Mijn god. Wat zou mijn moeder daarvan denken? Hij krijgt een lachstuip. Ze zou het niet geloven. Hij bladert in het boek, het staat er echt. Zijn naam als Nobelprijswinnaar. Ze zou het niet begrijpen. Ze zou zeggen dat er iets achteraan komt dat niet klopt. Wij hebben nooit Nobelprijzen gehad jongen. Als jij zoiets krijgt dan willen ze er wat voor terug, denk je niet?. Maarja. Ik heb het altijd gezegd, jullie zijn niet serieus. (ze had voor al haar zonen dezelfde kritiek, ongeacht wat ze deden). "Betalen ze je ervoor trouwens? Zorg dat ze je eerst betalen voordat je iets toezegt. Heb ik je nooit verteld, dat oom of tante dit en dat.`"

"Jongen, als alles op is, je hebt honger, en je kunt kiezen tussen een brood en een hyacinth, koop dan een hyacinth". Dat had zij weer van haar moeder geleerd.

Pure armoede. Maar daar hebben we vanavond geen last van.

Het is ook onzin. Wie kent nog ... Waardeloze schrijver. In dat rijtje sta je.

Afijn, hij voelt zich prima. Dan ziet hij iets bewegen vanachter de kachel. Hé. Wat is dat. Natuurlijk. Hij haalt diep adem. Hij wist dat dit zou gebeuren, hij wist dit al zo lang. Het zat er altijd aan te komen. Hij is opgelucht tegelijk.

Vanachter de kachel komt een zwarte poedel. Een flinke poedel.

Het komt hem zo bekend voor, deze scene. Alles was een voorbereiding op dit moment. Nee, niet alles, maar dit stond te gebeuren. Hij realiseert zich dat hij hier altijd over nagedacht heeft. Ook deel 2. Je weet het vantevoren, als het ware.

Mijn allereerste gedicht is geïnspireerd op een stripverhaal. Nouja, niet helemaal. Eigenlijk bijna helemaal niet. Ik schreef het vooral, ik schreef het alleen maar, een gedicht is nergens op geinspireerd. Een gedicht schrijft zichzelf. Het vloeide gewoon uit mijn pen. Het was niet mijn pen trouwens. Mijn broer had een vulpen gekregen, ik weet niet waar of die vandaan kwam. Maar het schrijven ermee was een openbaring. Het vloeide zo uit de pen. Blauwe inkt.

Vroeger, als ik niet direct een antwoord had, zei ik gewoon niets.

Stripverhalen en Manga: Storm, Trigië, Diabolik, Hessa

Ooit had Europa zijn eigen manga. Mijn allereerste gedicht is geïnspireerd op een stripverhaal. Nouja, niet helemaal. Vroeger, als ik niet direct een antwoord had, zei ik gewoon niets.

In Japan meer geintegreerd.

Hoho, nee wacht, het is geen poedel. Hij kwam achter de kachel vandaan en het deed hem denken aan een grote poedel () die hem in het park bleef volgen. Hij kwam uit het donker stappen, het was