Ronald Oosterhof Logo

Ronald Oosterhof

In the 90s I studied at the Willem de Kooning Academy in Rotterdam. Next to my artwork and writings, I work in (mental) health care, and cultural crossovers as a social entrepreneur and consultant.

This web page is meant to show my writings and art works. Most of it is from the last two years. I update it irregularly. I am trying to connect my other accounts to it “as we speak” (may 24).

Moreover
Lopburi

There´s a lot of inspiring places in the world. I feel eternal gratitude to Lopburi, where I worked a lot. 

PORTFOLIO

All 1 tot 30 30 tot 91 91 tot 107 107 tot 117 117 tot 133 133 tot 149 149 tot 208
Scroll to Top

Works and Notes

Bellum omnium contra omnes - Oorlog van allen tegen allen

Bijzonder aan de mens is, dat hij zich zijn superioriteit kan verbeelden en daarmee wint. Dit scheelt een hoop ellende. Een van de meest briljante dingen aan religies, is natuurlijk dat vaak het eerste dogma is, dat dit het enige juiste geloof is. Stel, je hebt naar jouw gevoel het enige ware geloof. Hoe superieur moet je je dan wel niet voelen. Dat kan heel belangrijk zijn, vooral als zich af en toe de gedachte aan je opdringt dat je een loser bent. Dat jouw religie vooral een artefact is. Een opgegraven bijl uit de tijd dat ze nog niet van die efficiënte bijlen konden maken. Of dat jouw leven zinloos is. Wat een normale gedachte is, mijns inziens, en ook tot bescheidenheid zou kunnen stemmen.

Nationalisme of chauvinisme-trots op de eigen herkomst of opvattingen- is daarom een goed idee voor mensen of naties die op de een of andere manier een negatief zelfbeeld hebben ontwikkeld. Mits er voldoende bewustzijn is omtrent de negatieve gevolgen van oorlog en onderdrukking.

In het dierenrijk moet er een strijd geleverd worden om superioriteit. Je moet winnen. Bij de mensen hoef je je alleen maar te verbeelden dat je gewonnen hebt.

Kunst en literatuur - hehe eindelijk iets over kunst - zijn daarom belangrijk, omdat je ermee aansluit bij een reeks van ongelooflijke winnaars. Mensen die schoonheid voortbrengen, zonder oorlogen te veroorzaken. Kunst en literatuur zijn zo superieur, dat je op alle vlakken van het leven verloren kan hebben en toch een winnaar bent, als kunstliefhebber.

Nu is bezit wel erg bepalend in de samenleving. Religies hebben daarom "heiligen", die geen bezit nodig hebben, en toch duidelijk met kop en schouders boven allen uitsteken. In de kunst heb je dat ook, het ideale plaatje is de kunstenaar die veel lijdt, arm is, maar wel "de beste". Zelfs in de filosofie hebben we bijvoorbeeld Socrates. Hij is niemand, hij heeft geen status, maar zijn denken is deels de basis van onze beschaving.

Ik heb weleens aan Frans de Waal, de belangrijke primatoloog, gevraagd of de psychiatrische ziektes die wij kennen, ook bij apen voorkomen. Hij had de vraag denk ik eerder gehad. Hij zei: "dat valt niet aan te tonen". Ofwel, hoepel op, ik sta hier om boeken te signeren (het was na afloop van een lezing). Oja, een optreden bij Steven Colbert: : kan ik niet vinden, beschrjven

Opvallend weinig aandacht voor zijn dood, vind ik. Hij is toch wel van het niveau van Vincent van Gogh. Johan Huizinga is eigenlijk een betere vergelijking.

Frans de Waal

Ik denk dat het zo in elkaar steekt: we kunnen het beter aanwenden, religie. Het is altijd een soort tool geweest, zegt hij eigenlijk. Het middel is een doel geworden. Een tool kan verbeterd worden, beter gebruikt.

Religie geeft de strijd om de goede smaak structuur, het beweegt mee met de mens. Net als dat een mens niet een hamer volgt. De hamer doet wat de mens ermee beoogt.

Als een aap verliest, kan hij of zij uitgestoten worden. Ik denk dat deze aap dan gevoelens en realisaties ervaart die te vergelijken zijn met wat wij mentale ziektes noemen.

Het lijkt mij dat dieren religieuze gevoelens ervaren, en ook cultiveren.

In veel religies zijn mentale ziektes geïncorporeerd. Veelal zit een geloof vol met irrationele handelingen, die je zou kunnen betitelen als bijvoorbeeld dwangmatig. Hierdoor krijgt dwangmatigheid een functie. Hallucinaties, of dissociaties zijn ook vrij algemeen geaccepteerd als religieuze zegeningen.

Nou, ik uit me weer bijzonder aanmatigend. Hier een mooi interview met Frans de Waal, kort voor zijn overlijden. Hij is nog helder.